Mui Ne

Bijna elke vrouw in Vietnam is zwanger.

Omdat ik familie was werd ook ik uitgenodigd voor de ‘baby party’ van Juong, een van de Kite instructeurs. De eerste maand na de geboorte moet de moeder in een kamer blijven die is verhit door een bak met brandend heete kolen, dit om ziektes te voorkomen (of als excuus, zodat ze er weer slank uit komt…). A fijn, in die maand mag niemand het babytje nog zien, maar daarna dus wel. Het was een gezellige avond die begon met eten met een grote groep dat de hele dag was voorbereid door de familie. En natuurlijk biertjes, met grote ijsklonten (“liever waterig dan lauw” is het motto hier zo’ beetje). Wil niet zeggen dat ze geen alcohol drinken want een uurtje later kwam de rijst wijn al tevoorschijn. Een steke drank die je eerder met tequilla dan wijn zou moeten vergelijken. Als snel kwam de kareoke set uit de kast en danste en zongen we (lallend) met een klein overgebleven groepje het geluk voor de baby toe. De moeder legde uit dat als we niet tot laat waren gebleven het minder geluk zou brengen. Ze zijn hier zo bijgelovig, Ariel uit Israel, de buurman bijvorbeeld (ook mijn buurman, want ik kreeg een kamer hier) ging na het feestje nog pokeren en won…vervolgens zou dat dan ook geluk moeten brengen en waren ze hem daar dankbaar voor.

Meer een lokal dan toerist.

Ik stond op wanneer ik er zin in had, een klein stressloos maandje in Mui Ne. Geen backpack die ingepakt moest worden, niet hoeven uitchecken voor een bepaalde tijd, geen bus die gahaald moet worden en geen nieuwe plaats met straten waarvan ik de weg nog niet herken. In de ochtend maakte ik of instant noodles klaar of ik ging naar het winkeltje voor yoghurt en fruit. Dankzij Liz wist ik de meeste spullen te vinden, verder is het de meest ongeordende en onlogisch ingedeelde winkel die ik ooit heb gezien en ontdek je na tientallen jaren bijvoorbeeld pas dat ze ook vlees verkopen (ergens in de vrieser onder de bak met ijsjes). Daarna was ik klaar voor het strand, naja de kite school. Beetje mozaieken, verfen, proberen klanten binnen te halen, socializen, chillen, genieten van het uitzicht, strandwandelingen maken met Lou Lou en een boekje lezen. Dit alles heb ik de meest van de tijd met een hele leuke groep gedaan, twee jongens uit Zweden (die een slagline hadden, super cool natuurlijk veel geprobeert. Tes veel aan je gedacht!!Deze zomer weer?!) en een stel uit Londen waarvan het meisje Nederlands was (super leuk) en natuurlijk Liz en Jeff. In de avond gingen we naar verschillende restaurantjes;Verse vis, goat BBQ, vietnamese specialiteiten, Indian en we hebben een eigen BBQ gehouden met heerlijke aardappelsalade, knoflookboter en fruit punch!

Ik heb Kim, een van de vriendinnen van Liz en Jeff beter leren kennen. Toen zij een feestje/ BBQ gaf was ik ook weer uitgenodigd, zo leerde ik de “rijke, onafhankelijke geemancipeerde, Vietnameze vrouwen kennen. Party gangers!

Mijnveld van kwallen.

Elke dag was ongeveer het zelfde en voor een tijdje vond ik dat heerlijk. Helaas bleef de wind weg en kwam ik niet verder met kite surfen dan besturen en controle krijgen over de grote kite op het strand. Daarbij kwam ook nog eens dat door het snik hete weer, de oceaan ook heel warm was (nog nooit eerder in zulk warm water gezwomen) en laten kwallen daar nou net heel veel van houden. Een van de hoogtepunten was het wakeboarden (want daar heb je geen wind voor nodig). Na enkele pogingen stond ik en gleed ik over het water. In het water zag ik de duizende kwallen (alsof het een mijnveld was), onder me door schieten. Moet zeggen dat het een goede motivatie was, want wakeboarden kost veel kracht, maar loslaten? No way!

John Malcovich room en kippen voeten.

Spontaan besloten Liz en ik op een regenachtige dag met de hele groep een paar daagjes Saigon te doen. We verbleven in dezelfde kamer als waarin ik met mama had overacht. Jeff noemt dit zeer toepasselijk ”de John Malcovich room” (kijk de film voor uitleg) omdat je bijna moet bukken wil je je hoofd niet stoten. Weer zijn we naar een Indian gegaan en overdag shopte we heel Ho Chi Minh door (zonder veel te kopen). We zijn samen naar de kapper gegaan voor een coupe ou blonde en luxe tracteerde we ons zelf met een sfeervol Frans restaurantje in een tuin. De geitenkaas salade zal nooit weer zo goddelijk zijn, damn wat mis ik die smaken en wat waardeer ik de variatie van eten en alle keuzes die we in Nederland hebben! Daarnaast in plaats van de goedkope zure Dalat wijn (Vietnamese wijn) een goede cabernet- souvignon een voorafje en een toetje toe (dit alles voor een tientje). De laatste avond hebben we Kim weer ontmoed en zijn we flink gaan stappen. Na de pinky party in het Hard Rock cafe volgde de nachtclub Apocolips Now. En om de nacht tot een goed einde te brengen genoten we van een noodle soep met kippen voeten als side snack. Ik had ze al vele malen gezien maar nooit de moed gehad ze te proberen, vooral die nagels stonden me tegen. Helaas maar waar hielp de alcohol van die avond me mee en kouwde ik voorzichtig (gelukkig niet vol overgave, stond me nog steeds tegen) op het smakeloze, vleesloze stukje bot met pezen en vel…je raad het al “ eens maar nooit meer!”

Time to move on.

Met de sleeper bus (een bus met ligbedden in plaats van zitstoelen) keerde we terug naar Mui Ne en ik had mijn beslissing gemaakt. Ook al stond er over een week een bruiloft (ook weer van een van de zwangere meisjes van de kook school) en de verjaardag van Jeff op me te wachten. Ik was klaar met mijn reis break en Mui Ne was uitgestorven en begon saai te worden. Daarbij kwam dat mijn reisbatterij weer was opgeladen en mijn nieusgierigheid naar China enorm begon te jeuken (niet zoals mijn muggenbulten, maar in positieve zin). Kortom tijd om mijn reis voort te zetten, geloof dat het zo rond de 17e mei was.

Kort

Hoi An: sfeervol en charmant stadje. Mooi fietstochtje naar mooi strand. Honderden tailor shops en ja, ik heb me laten gaan. Heb drie jurkjes een blazer een leren jack en een ring op maat laten maken…ge-wel-dig!

Hue: prachtige dagrit op de scooter, langs de kust en over de bergen, stunning uitzicht op helder blauwe lagoon.

Hanoi: Klein beetje Visa stress, maar komt allemaal goed. Crazy party jeugd hostel. Louisa, meisje uit Engeland weer ontmoed en twee NL jongens, Sied en Mikel. Met totaal nog grotere groep ons opgegeven voor de drie dagen Ha Long Bay trip. Soort booz cruse omgeven door de wonderbaarlijke bergen die in allerlei rare vormen en maten uit de zee steken (Golf of Tonkin). En een overnachting op een eiland inclusief weer: Wakeboarden!

Sapa: bergdorpje met vele edniciteiten in de omgeving allemaal gekleed in tradfitionele outfit en verkopen zelfgemaakte kleding ed. Prachtige kleuren! Geweldige dag trakking gedaan over de rijstvelden naar de meeste pure en echte homestay van onze gids zelf. Een top vrouwtje dat we van de straat hadden geplukt. Slaap trein terug naar Hanoi voor laatste avondje daar. Ochtend van 03-06-2011: Bus naar Nanning, China en door naar Guilin!

Ben inmiddels klein weekje in China: Veel reizen, lange afstanden. Prachtige natuur, grote steden, veel bezichtigingen, behulpzame mensen, geen engels, nieuwe cultuur. Ben op mn weg naar de bekende “ Tiger Leaping George”. Meer details volgen uiteraard.

Veel liefs