Riemen vast:op naar de duizelinwekkende wereldstad

We hebben een paar hele ontspanne daagjes in het hektische Saigon doorgebracht. Mijn hemel wat hebben ze hier veel scooters op de weg! Een lijn van zo’n twintig wachtend op het stoplicht en dat dan in tien rijen achter elkaar! We hadden een paar missies naast het relaxen, verkennen van de stad en bijkletsen. Een daarvan was de jacht op ‘normale zwarte koffie’ voor mama, dat in Vietnam is een behoorlijk realtief begrip. Daarentegen kon ik genieten van m’n cappuccino. De ontdekking naar nieuwe smaak ervaringen en het eten bij de straat stalletjes was wederom een genot. Onder andere de “pho” (uitspraak: fo), een heerlijke noodle soep met verschillende kruiden eet ik het liefs elke dag. Op zoek naar het postkantoor, de Notre Dame, paar (oorlogs) Musea, de traditionele water poppen show en ondertussen terrasjes pakken. Het absolute hoogtepunt is dat we naar een opticien zijn gegaan en mama een bril met glazen op sterkte hebben aan laten meten. Ze kreeg een hilarisch brilletje op en het duurde even, maar de volgende dag al was hij klaar! Slechts voor 45 euro een montuur dat dr geweldig stond en de glazen waren zo goed als perfect.

13-04-2011: We hadden besloten een dagtrip te doen naar de Cao Dai Tempel. Een interessante mix van verschillende religie’s van de inheemse bevolking hier in één geloof bij elkaar gebracht. De kerk was enorm en het meest kleurrijk van wat ik allemaal al heb gezien. De omgeving van Saigon daarentegen vond ik niet indrukwekkend, de rubberboom plantages waren wel grappig om te zien. Daarna gingen we door naar het beroemde Cu Chi tunnelcomplex. Een benauwende ervaring die veel narigheid van de Vietcong oorlog en de gruwelijke acties naar voren bracht. Omdat ik al een paar dagen mega veel last had van mijn rug was ik beperkt, maar met de pijnstillers en spierverslappers van de drogist maakte het zelfs voor mij mogelijk me in de tunnels te begeven.

14-040-2011: We kwamen er al snel achter dat mama i.pv. de drie weken die ze dacht te hebben er slechts twee had. Daarom zijn we door gegaan naar Mui Ne om familie op te zoeken, we konden bij Liz (mijn nicht) en Jeff logeren, heel fijn. Iets minder leuk was dat door het al hoge zee level en de ‘super moon’ (wanneer de maan heel dicht bij de aarde staat) er hele grote golven kwamen. Deze hebben net een paar weken voor onze aankomst het twee meter hoge en 20 meter lange prachtige strand weg genomen. Dat was niet alles, de golven kwamen zo dichtbij dat ze schade hebben toegebracht aan de kiteschool van Liz. Er moest serieus worden herbouwd, dus besloten mama en ik onze handen uit de mouwen te steken en met deze renovatie te helpen. Ik zelf vond het heerlijk om weer’s productief en vooral creatief bezig te zijn en ik had mn zinnen gezet op een hun logo te gaan mozaieken op een muur.

Verder zijn we met z’n vieren op de scooter naar een liggende Buddha gegaan (voor mij niet de eerste) De rit was lang, hebben lekker uitgewaait en we kwamen langs vele dragonfruit plantages. Ook hebben mama Liz en ik uitstapjes gemaakt naar de indrukwekkende witte zandduinen. Met Loe Loe (hond) er bij zijn we gaan wandelen door een kreekje waarbij het zand van de duinen en de wit/ rode rotsen bij elkaar kwamen en een prachtig kleurenpallet vormde. Als twee ingeburgerde locals (ma gook wel na 5 jaar) namen Liz en Jeff ons mee naar gezellige restaurantjes en barretjes. We hebben de kookcursus gedaan die ze naast de Kite school ook hebben. Eerst naar de markt met Thuy, zei is het meisje dat de kookschool runt, nu meer een vriendin, wat een lieverd. Daarna zelf aan de slag, resultaat was smullen en een hele leuke tijdsbesteding. Ook zijn we enkele keren naar Phan Thiet gegaan, dat is de dichstbijzijnde stad en goed voor practische shoping. De dames waren op een andere missie, missie naaimachine, waar ik verder niet over uit zal wijken….

23-We hebben heerlijke dagen gehad, maar voor mama was het weer tijd om terug te vliegen. Ik daarentegen besloot te blijven. Ik had het wel naar mijn zin en ik vond het heerlijk om voor even niet elke dag met een bus of welk vervoersmiddel dan ook door te gaan. Ik nam een kamer voor mezelf en ik hoopte hier te gaan leren Kite surfen, dat was natuurlijk naast Liz en Jeff om een van de grootste redenen dat ik hier mijn tijd wilde besteden. Hoe ik het verder in Mui Ne heb gehad volgt de volgende keer! Foto’s zijn geupload op facebook door mama (Hanny Dees). Heerlijk dat ik me daar nu eens niet druk om hoefde te maken, werd allemaal voor me gedaan en deze paparatzie had er zichtbaar zin inJ