Chiang Mai & kerst in Pai

17 december 2010 - Pai, Thailand

17 december ben ik vroeg met de bus naar Chian Mai vertrokken het had de hele nacht geregend en dat deed het nog steeds. Gedurende de 6 uur lange busreis bleef het helaas bewolkt en somber, het is niet zo dat ik mn dag er door laat verpesten maar je merkt het wel. Zon geeft energie, warmte, vrolijkheid en meer lachende gezichten…niet geheel onbelangrijk ;-)

A fijn ik had een meisje in de bus ontmoet en al voelde ik dat we niet geheel op een lijn zaten in Chiang Mai aangekomen samen veel rondgelopen en een mooie hotelkamer met zachte bedden gedeeld in SK house. De markt en bazaar bezocht, traditioneel Thai dansen gezien en genoten van een voetmassage (was inmiddels geen beginneling meer en wist dat deze niet zo veel voorstelde, maar toch fijn). In het hotel hadden ze een zwembad, waarin ik mezelf heb gedwongen een keer in te zwemmen, al was het dus ijskoud. De derde dag heb ik spontaan besloten een kook cursus te doen. Ik liep er samen met het meisje langs, maar die wilde zich graag beter orienteren. Ik kon toch geen betere activiteit bedenken met dit weer en was helemaal in mn hum met leuke nieuwe mensen, again never alone… Een verrassende dag vol eten, markt, veel geleerd over de verschillende soorten rijst, noodles en kruiden en de hele dag koken. Wat wil je nog meer, haha. Het was zo gezellig dat ik ook besloot de volgende dag mee te gaan raften (super vet!) en ben ook verhuisd naar de dorm in ‘Mojito House’ waar een deel van die zelfde mensen verbleven. Tijdens het raften brak de zon door, prachtig gezicht met het glinsterende water en tussen het dak van de jungle door. De stroomversnellingen waren vanwege het lage water meer technisch dan heel snel, maar daardoor wel een ' 4'. Het was een super ervaring, zou het graag vaker doen! Die zelfde avond zijn we naar de zondag markt in Chiang Mai geweest. Al lijken de straten in Thailand altijd uit een markt te bestaan als je het mij vraagt, zoiets had ik nog nooit gezien. Deze markt er kwam geen eind aan! Toch liep ik nog een Franse dude tegen het lijf die ik eerder in Bangkok had ontmoed. It's a small world... na de overheerlijke 'food on a stick', the banana rotti en nog een ijsje toe (zowel ijs als hoorntje zelf gemaakt), rondgestruind, nog meer rond gstruind en een potje pool gespeeld.

20 december: Chiang Mai begon me nu toch 'te pakken'. Samen met Sam heb ik een motor, scooter (geef het een naam) gehuurd en zijn we naar Doi Suthep gereden. Een berg met uitzicht over de stad, aftakkingen naar watervallen, bergdorpjes en tempels. Hier had ik drie dagen op gewacht (vanwege de bewolking) en dit was adembenemend mooi en bevrijdend. Per toeval stopte we ook ergens langs de weg (omdat er wat mensen stonden) en landde er enkele minuten later niet, een, niet twee, maar drie helikopters voor onze neus! Waanzinnig! Het uitzicht was prachtig, zo zou ik me de hemel voor kunnen stellen: zonnenstralen van boven af door de wolken, belichten de tweede laag bewolking die de toppen van de bergen nog net zichtbaar laat. Ook was ere en tempel en zijn we doorgereden naar een van de bergdorpjes. Die avond afgesloten met noudels (of rijst, weet ik niet meer maar moet een van de twee zijn geweest, haha) samen met Sam en de franse dude en een Canadees(Scot) kwam er ook bij zitten. In guesthouse ‘ the lonely bird’ een biertje gedaan, het bleef er niet bij een, we belande in ‘de regge bar’. Een bar met live muziek die leeg oogt maar binnen vijf minute helemaal volgestroomd is met dansende mensen.

21 december: De dag van het olifanten camp. Vroeg op, lang had ik zitten dubben tussen alle verschillende camps die tracs en activiteiten met olifanten bieden. Het is er uiteindleijk een geworden die, naar eigen zeggen, de comando’s leert met het uitvoeren en leren rijden op de olifant zelf (dus niet met een zitje er op). Ook gaven we ze te eten en badderden we de olifanten in een rivier. Een enerverende dag die ik maar op een mogelijke manier heb weten te accepteren, door te bedenken dat ‘zij’ ze net zo behandelen en gebruiken als wij dat met paarden doen. Zweep wordt vervangen door een stok met haak, hok door een ketting om de poot, springen en dressuurrijden door een dansje, muziek en een touristen atractie….ze hebben het niet slecht, maar era an gewend raken wil en zal ik niet snel. De twee meiden die ik in het camp had ontmoed waren super grappig, helaas gingen zij de volgende dag naar Sukhothai, waar ik net vandaan kwam. We hebben die avond samen gegeten en gelachen. De volgende dag besloot ik ook nog een nachtje in ‘de lonely bird’ te slapen omdat de sfeer er zo ontzettend goed was. Daarna zou ik mijn weg naar Pai zou vervolgen.  Die avond weer met Scot en andere backpackers kroegjes bezocht, potjes pool gespeeld en wederom in de regge bar beland.

23 december: op naar Pai, een klein hippie achtig dorp in de Bergen. Dat heb ik geweten, de weg er naar toe had zo veel bochten dat je er misselijk van werd en eenmaal aangekomen was de zon onder en had je echt een trui nodig zo koud was het. Maar het uitzicht, prachtig! Ik wist nu al dat ik mogen een scooter zou huren en tussen de bergen door zou gaan rijden met mn mond weid open. Door mn accomodatie ‘the familie huts’ meteen contact met een samen geklit backpackersgroepje waar ook Nederlanders tussen zaten, kennis gemaakt in de BuffALO bar, maar zelf geen zin in buckets of bier. Ben mn boek in gedoken en vroeg gaan slapen.

24e met Tommy (een van de Nederlanders) relaxed ochtendje met ontbijtje, koffietje en mn eerste olie massage, zeer ontspanne! Daarna op de scooter rondgetourt, waterval en canyon, zoals ik al zij de natuur hier in Noord Thailand is erg mooi. Voor kerstavond een Steak gegeten als om ons zelf een beetje te verwennen, maar geloof me Mara: niks vergelekken met die van jou in Argentinie! De rest had voor die dag allemaal een kook cursus geboekt en zaten dus al vol enzo, maar we zouden wel uit gaan. Wederom een regge bar met live muziek. Het was wel aardig, maar een echt kerstgevoel ontbrak. Voor de grap had ik maar mn kerstjurkje (made by Yvonne) aangetrokken (alles behalve charming; op een broek en een vest er over want anders was het veel te koud). 01:30 uur was de party done, alles in Pai sluit rond die tijd. Zo ook met kerst lagen de straten er verlaten bij.

Eerste kerst dag in Pai, wie had dat gedacht?! Raar gevoel, klopt niet helemaal, kerst vier je met familie en vrienden, sneeuw, lekker eten dat je zelf klaar maakt en een kerstboom enzo….Hier liep ik rond met vreemden, mensen die je net een paar dagen kent maar het zelfde gevoel delen. Zonder echt te hebben afgesproken belande we die ochtend met zn allen in het zelfde tentje voor ontbijt. Het stadje bestaat zo’n beetje uit een straat dus het is lasting elkaar te ontwijken, vandaar. Gister had een van de gasten in zn dronken bui bedacht dat we lootjes zouden trekken en cadeautjes voor elkaar zouden gaan kopen, dat werd uiteindelijk op lichtelijk aandringen van mij, het dobbelsteenspel! Dus allemaal voor 100 Bat de winkeltjes in en souvenietjes gekocht welke op de meest creatieve manier warden ingepakt (bananenbladeren, krantenpapier). We hadden lol, maar het geduld was op en de honger groot dus toen iedereen een ongeopend cadeau had, deze toegeeigend en gezamelijk bij de Curry shake gaan eten. Dit is een restaurantje van een zeer aardige Thaise jongen die het geweldige concept heeft bedacht zijn groene curry in een cocosnoot te serveren, smullen geblazen! Een deel van de groep vervolgde net als ieder ander die ik tegen kom, zijn reis naar Laos. Overgeblevene, waarbij Scot zich wederom had gevoegd, gingen weer naar de BuffALO (leuke naam, het werd ook echt zo geschreven met grote ALO letters).  

26e: 2e kerstdag gechillt! En ja hoor eindelijk om 23:20 uur Thaise tijd ontving ik dan dat smsje waar ik op had zitten wachten, “skype?” Tot 00:00 uur was daar mijn echte kerstgevoel, zo’n 15 hoofden achter de wabcam gepropt. Met zn allen verzameld op de Rietgorsstraat, raar maar heel fijn om je familie dan zo ver en toch dichtbij te hebben.

27e: Laatste dagje besteed aan weer een dag rond touren op de scooter. Overdag is het wel lekker weer. Dit keer een andere richting, andere waterval, een chiniees dorpje dat nep was (want alleen opgezet als touristentrekplijster). De canyon dit keer met zonsondergang bewonderd, prachtig hier!

5 Reacties

  1. Co:
    2 januari 2011
    Lieve Jo! Wat fijn om een weer update te kunnen lezen en wat herkenbaar allemaal! Het lijkt me ook wel gek hoor kerst (en nu ondertussen ook al oud&nieuw) vieren zonder de geliefde mensen om je heen. Gelukkig kan je dat nog vele jaren doen en na 1 jaartje anders waardeer je dat misschien wel weer meer. Heel erg veel plezier in Laos, ik ben echt verliefd op Laos, ben benieuwd of jij het ook zo leuk vindt. Nou meid geniet er van! dikke knuffel!
  2. paps:
    3 januari 2011
    Hay lieverd, kerst was zonder jouw toch gezellig verlopen en het skype? was fijn je zag alleen een beetje bleek zeker van al die rijst (heb je al een dikke buik) van ondervoeding bedoel ik Ben tussen oud en nieuw met peter naar duitsland geweest skyen op de beginners piste vallen en opstaan maar was erg leuk
    niets gebroken alleen mijn ego
    verder gaat alles hier goed met ons

    dikke knuffel paps
  3. Marloes:
    4 januari 2011
    jo, wat een mooi verhaal van jou voor het slapen gaan!! Vanaf morgen woon ik Duitsland...aaahhhh...maar nu kan ik lekker slapen;)

    Liefs, Mer
  4. karo:
    4 januari 2011
    Ha Jolien,

    Eindelijk een berichtje van mij.. Op het werk lukt het mij steeds niet om te antwoorden, je kent het wel, druk druk..
    Ik lees je berichtjes terwijl ik groen zie van jaloezie, geweldig toch zo'n reis!
    Wij zijn net terug van weekje skiën in Zwitserland. Mijn valtechnieken goed kunnen oefenen.. Voorover, achterover en uit de lift jawel.

    X, Karo
  5. hilly & bjorge:
    4 januari 2011
    hey zus,
    het was zeker fijne je met de kerst gesproken te hebben.
    nu die feest dagen voorbij zijn ben ik al weer over krap een weekje jarig. gelukkig vier ik het later.
    Bjorge is eind februari jarig dus dan gaan we samen onze verjaardag vieren
    Ga de eerste week van februari naar utrecht.
    Amerikaanse leraar roy poper is er weer en Arto wil graag dat ik er ook bij ben.
    kijk er wel naar uit begin school echt te missen!
    Bjorge begint al een echte leraar te worden hij mag steeds vaker invallen.
    is het je nog gelukt om birma in te komen?

    Liefs Bjorge en HIlly