Duikcursus @ Koh Tao

KORT:

Het laatste blog bericht dat ik jullie heb geschreven ging over het einde van mijn Myanmar avonturen. Daarna heb ik een week op een prachtig eiland aan de oost kust van Thailand gezeten, Koh Tao, omdat ik mijn duik certificaat daar wilde halen. Vervolgens heb ik drie zeer bewogen en gevarieerde weken in de Filipijnen doorgebracht. Hier heb ik de adembenemende (let op de woordkeuze;-) maar gelukkig niet letterlijk...haha) onder water wereld pas echt leren kennen! Als soort van vejaardags cadeautje kwam mama me opzoeken, hele verrassing. Allebij vlogen we 10 april op Saigon. Nadat ze me had opgehaald van het vliegveld hebben we twee gezellige weken in Vietnam gehad. We zijn in Mui Ne geindigd, mijn nicht woont hier en heeft een kite school. Ik ben nu nog steeds bij Liz en Jeff en neem een kleine “reis break” (ben ik wel aan toe) en help een handje mee. Natuurlijk hoop ik ook te leren kyten, maar net nu ik in het “kite walhalla” (beetje buiten het seizoen) ben speelt mn rugblessure op.

MET DETAILS....

13 t/m 19 maart 2011: Aan de studie!

Een week lang een eigen kamer zonder te moeten verkassen, daar had ik echt naar uit gekeken. Helaas waren ze vol geboekt en kreeg ik de eerste twee dagen een prachtige kamer en daarna een iets mindere.Er was meer waar ik me enorm op had verheugd, leren scuba duiken. Bovendien had ik echt zin om na 3 ½ maand productief bezig te zijn. Die zelfde middag kwamen alle “open water (dat is de naam van de beginners duikcursus) studenten” bij elkaar voor de eerste informatie. Een leuke groep en enthousiaste groep zo bleek, want direct hierna doken we al braaf ons boek in om hoofdstuk één en twee voor morgen ochtend te maken. Om de week helemaal goed te beginnen ben ik daarna gaan hardlopen en hebben we vervolgens een drankje en BBQ gedaan bij een van de sfeervolle restaqurant/ bar met ocean view.

Elke dag had zo’n beetje de zelfde invulling, s’ochtens vroeg theorie, daarna praktijk en na de duik nog even studeren. We hadden het getroffen met onze instructeur, Jesper, die man had waanzinnige teaching skills en humor. Jeroen (mijn duik “buddie” voor die week) en ik vormde “team Holland”, samen met nog vijf anderen hebben we het erg leuk gehad. Eerste dag begon in het zwembad waar ik, ook voor het eerst, 1 ½ uur onder water ben geweest. Hele rare ervaring die vreemdgenoeg heel snel went. De volgende dag met de boot werden we naar onze eerste duik spot gebracht. Nog met veel geklungel maakte we ons gereet, duikflessen en gear aansluiten op elkaar en dubbel checken, klaar voor het echte werk. Maar niet voordat we 200 meter haden gezwommen want dat hoorde ook bij de test. Dat bracht veel hilariteit met zich mee, want wie geeft zich nou op voor een duikcursus terwijl die niet kan zwemmen?!

Een beetje teleurgesteld na de eerste duik want de zichtbaarheid was niet zo prachtig helder als ik op deze locatie had verwacht. Lessen gingen voor mij prima, voelde me veilig en vrij onder water en al was alles nieuw en anders ik had absoluut geen last van paniek of iets dergelijks. Voelde me juist wel relaxed! De cursus bestond uit heel veel oefeningetjes die we op de bodem van de oceaan moesten uitvoeren, zo raakte we meer gewent maar wisten we ook wat te doen in verschillende nood situaties. Het weer heeft het ons er niet makkelijker op gemaakt. Vanaf de tweede dag betrok het en is het steeds slechter geworden. Zware bewolking, regen, vlinke wind en hoge golven gaven de duik ervaring nog meer uitdaging met zich mee. Dat hield in slechte zichtbaarheid onder water en dus geen paradijselijke duizende gekleurde vissen. Een golfslag bad waar Center Parks jeloers op is (en dan moesten wij laten zien dat we op een plek onder water konden blijven zweven). Het is meestal al een hele uidaging om je wetsuit aan of uit te krijgen, nu helemaal op een boot die 2 a 3 meter op en neer gaat en het dek een grote natte glijpartij is. Op de een of andere reden is dat nou net wat je vaker dan je lief is moet doen want na elke duik moest ik geheid naar de wc, alsof ik mega veel had gedronken (nee ook geen zeewater). Tussen de duiken door, dat waren er 2 a 3 op een dag kregen we instructie. Dat was dus ook inplaats van chillen in het zonnetje, bibberend bij elkaar gekleund op het dek je kopje koffie recht proberen te houden (laat staan jezelf) zonder dat er een sloot regenwater bij kwam (ik heb genoten echt waar!).

De dag voor het examen zijn we gaan stappen. Is dat verstandig vraag je je af…ja. Het was top! De groep was echt heel gezellig, we konden een beetje uitslapen en als je bij was gebleven met je huiswerk beloofde het niet veel voor te stellen. Inderdaad met boek er bij en overlegend met elkaar maakte we het examen, GESLAAGD!

Terwijl de anderen St. Patrick’s day gingen vieren, gingen Jeroen en ik direct door met de Advanced cursus. Deze wilde ik graag doen zodat ik niet beperkt was tot 18 meter diepte te duiken, maar tot 30 meter diepte mocht. De nachtduik die avond hebben we echt onder erbarmelijke omstandigheden uitgevoerd (ik overdrijf niet, al kan ik dat goed). Weer was bijna stormachtig en dan is duiken een uitdaging, laat staan in het donker! Meer dan het volgen van een onder water zaklamp was het niet te noemen verder had ik echt 0,0 orientatie, was wel een beetje spannend. Ik heb me laten vertellen dat het heel mooi kan zijn met de alg deeltjes die kunnen oplichten en andere vissen die snachts tot leven komen. De twee opvolgende dagen bestonden uit meer duiken en we kozen daarbij de volgende thema’s: Naturalis (visjes en koraal leren herkennen en na tekenen onder water) Boyency (oefenen aan je neutraal drijfvermogen onder water, heel belangrijk), Diepte duik (30 meter, jeej!), Navigatie (de weg kunnen vinden met een compas). De laatste duik was op een van de mooiere duik spots rond Koh Tao, Chupon genoemd. Met een beetje fantasie (helder water en betere omstandigheden) kon ik me echt indeken dat dit is waarvoor je het doet. Prachtig veel koraal, honderduizende kleuren en vissen in alle soorten en maten. Alle opdrachten goed volbracht en ondanks de omstandigheden toch zeer enthousiast om meer te gaan zien van deze misterieuze onder water wereld. Philipines here I come!