Grasping at the future but trapped in the past

Yangon: Alsof de tijd hier heeft stil gestaan...een fascinerende introductie op Myanmar.

Op het vliegveld in Bangkok werd ik door Linda aangesproken, een Zweedse schrijfster, heel gezellig wereldwijs en inspirerend. We hebben haar vier dagen in Myanmar samen doorgebracht, kort maar krachtig. Mijn eerste indruk na een dagje rondslenteren in Yangon:

- Oude Bridse coloniale huizen en gebouwen, weinig hoogbouw.

- Alles is hier “ old school”: adidas jasjes en trainingsbroeken, horloges, petjes en zelfs taxi’s stammen uit het jaar 0

-Ook vrouwen dragen hier lange rokken, soort omslag doek, maar een waar je wel in moet stappen en dan hebben ze een speciale manier van knopen. Mannen dragen longyi’s, vrouwen een temay en iedere staat heeft zijn eigen design.

- Er word heel veel (heel veel) groene thee gedronken (vaak sterk). Mannen zitten dan in grote getalen op van die mini (kinder) plasic krukjes die een soort terrasje vormen. Wiskey zijn ze hier ook dol op of uiteraard (waar in de wereld niet?) bier…

- 90% van de bevolking heeft ‘thanaka’ op hun gezicht. Het is traditionele make-up die beschermd tegen de zon en huidveroudering tegen gaat. De licht geel- baige gekleurde klei die je smeerbaar maakt door het aan te lengen met water, wordt van boomstam gemaakt.

- Mobieltjes heb ik hier niet gezien. Om de 20 meter staat er in plaats van de 7/11 in Thailand (kleine ‘luxe’ super, oorsprongkelijk uit Australie) een tafeltje met zo’n drie (ouderwetse toets) telefoons er op. Geweldig, niet?! Denk je eens in (geen zeemeermin, Ariel, haha)

- Wat er ook te vinden is om de 20 meter, zijn tafeltjes/ kraapje met bladeren er op. Deze worden met een soort van verf (witte as van verbrand limestone aangemaakt met water) ingesmeerd, dan doen ze er betel nut in en vouwen ze het tot een pakketje dat je vervolgens in je holle kies stopt…nou ja, een kant van je mond/ wang en kouwen maar! De bloed rode sap wordt vervolgens op de grond gespuugd, of als je in de bus zit in een lege fles, zakje of uit het raam. (Jose ik denk dat je het hier geen minuut uit zou houden, haha op naar Turkije! ;-)

- Sigaren: gedroogde bananenblad, caneel, rietsuiker, tabak en honing worden in een blad gerold en gerookt.

-Veel gedroogd fruit: vijgen, pruimen enz.

- Mensen: zeer betrouwbaar, vriendelijk, behulpzaam en meestal eerlijk en open maar wel op een concervatieve manier. Overal waar ik ga wordt ik aangestaard en vragen ze “ where are you from?” (naar horen zeggen vanwege het feit dat ze Israeliers niet mogen, maar is ook een goede openings zin) een waar je knettergek van (kan) wordt.

- De dollar wordt hier veelal gebruikt (en vooral door touristen ingewisseld) maar slechts geaccepteerd zonder enige beschadiging. Dan bedoel ik ook echt ‘ brand new’! Hilarisch als je dit dan vergelijkt met de biljetten van de eigen valuta, Kyat, welke smerig, vervrommeld en met plakband bij elkaar worden gehouden! 5000 K is het grootste bedrag dat ze in papier geld hebben en is omgerekend zo’n 5 euro.

- De hard plastic tassen met vierkantre gaatjes er in doen me aan vroeger denken, “ vroegter, toen ik nog met poppen speelde dat we boodschappen gingen doen, welke ik dan in zo’n plestic tasje stopte”.